Sverre is een jongetje van 6 die een energiestofwisselingsziekte heeft. Dat gaat gepaard met allerlei beperkingen als niet kunnen lopen, niet zelfstandig kunnen zitten, slecht kunnen slikken en niet kunnen praten. Hij is door die aandoening 24 uur per dag afhankelijk van de zorg van anderen. Door zijn groei en door zijn onstabiele lichaam wordt het steeds moeilijker Sverre naar de verdieping te tillen. Omdat een lift of traplift geen optie waren is er gezocht naar een mogelijkheid voor een slaap- en badkamer op de begane grond.
Door de woonruimte aan de achterzijde met een bedlengte te vergroten ontstonden er in de nieuwe plattegrond mogelijkheden. Daarbij is gekeken naar het gebruik 's nachts en overdag. Middels flexibele wanden kan de leefruimte overdag bijna helemaal worden gebruikt. 's Nachts gaan de wanden dicht en ontstaan een bad- en slaapruimte die afgescheiden zijn van het woongedeelte. Het bad zelf zit als een soort ‘badstee’ in een kast verborgen en kan weer verdwijnen als het badderen is afgelopen. Diverse kasten en ander meubelwerk zorgen voor voldoende opbergruimte en maken alles tot een geheel.
Dit hebben we gedaan:
WMOaspecten
“Sverre is volwaardig onderdeel van het gezin, waarom zou hij weggelegd moeten worden in een aparte kamer?”
